بعضی روانشناسا میگن خودارضایی مفیده

ا سلام به شما کاربر محترم:
پاسخ به سوالتان را در چند بخش بیان می‌کنم:
۱٫ نیاز جنسی[از جهاتی] مثل نیاز به اب و غذا است. امّا مگر انسان هر آب و غذایی را میخورد که نیاز جنسی را هم به هر صورتی که شده رفع کند؟ پس برای ارضای جنسی از راه صحیح آن که ازدواج است باید اقدام کرد. مضاف براینکه حرمت بسیاری از چیزها را ما نمی‌دانیم و قرار نیست دراین باره فلسفه حرمت بعضی از امور دانسته شود. بلکه در این باره لازم است تعبدی بپذیریم که برخی از چیزها، انجام دادنشان حرام و گناه آلود است گرچه پی به ضرر و زیان آن نبریم. حرمت و گناه آلود بودن بسیاری از امور هم توسط قرآن و روایات قابل اثبات است.(در این باره می‌توانید به متخصصان دینی مراجعه کنید.) 
به علاوه خود ارضایی علاوه بر گناه بودن آن، مشکل چندانی را حل نمیکند؛ چون اولا: مثل ازدواج آرامش جنسی نمی‌اورد و ثانیا: ممکن است آستانه انزال را پایین بیاورد و فرد دچار انزال زودرس شود که پیامدهای زیر را به همراه دارد:
اول: ممکن است که فرد درآینده، همسرش ناراضی شود؛ چون نمی‌تواند همسر را به ارگاسم برساند[زیرا فردی که دچار خودارضایی می‌شود، بعد از مدتی دچار انزال زودرس می‌شود وهمین مسأله در ناتوانی او جهت ارضای همسرش نقش بسزایی دارد.]دوم: فرد از لذت آمیزش جنسی کامل محروم میشود.
سوم: با گذشت زمان، به دلیل عدم لذت، میل او به امیزش با همسر کم میشود.
چهارم اینکه: فرد به آرامش جنسی نمی‌رسد و تحریک پذیری جنسی دارد و ممکن است سراغ چشم چرانی و رابطه‌های ناقص با غیر همسر، دیدن فیلم و عکسهای پورنو، برود.
۲٫ در مورد توصیه مشاور موردنظر باید عرض کنم که اگر واقعا چنین چیزی صحت داشته باشد، مشورت و توصیه‌ی نادرستی کرده است ویا حداقل اطلاعات دینی او در این زمینه ناکافی و به علاوه چطور به آسیبهای روحی و فردی این مسأله نپرداخته است. حتی برفرض که خودارضایی کم، ضرر نداشته باشد ولی باز نمی توان آن را تجویز نمود چون ممکن است فرد به خودارضایی زیاد کشیده شده و به پیامدهای منفی آن گرفتار شود؛ بخاطر اینکه بعد از چشیدن لذت آن ممکن است تصمیمش عوض شود و ادامه دهد و یا اینکه علی رغم عدم تصمیم به زیاده روی، نتواند امیال خود را مهار کند خصوصا با توجه به اینکه اولین گناه سخت است و وقتی کسی اولین گناه را انجام داد گناهان بعدی برایش اسان میشود.(چون معمولا انجام بسیاری از کارهای ممنوعه برای اولین بار موجب می‌شود که به مرور قبح کار ریخته شود و در نهایت نسبت به ترک آن کار بی تفاوت شود.)
۳٫ توصیه می‌کنم که در انجام مشورت از مشاوران حساسیت به خرج دهید و از مشاوران حاذق، دیندار و باتجربه استفاده کنید نه هر مشاوری. صرف داشتن پیشوند مشاور در کنار نام فرد، حرفها و مشورتهای او دارای اعتبار نیست.
با آرزوی موفقیت