چرا زوج هاي جوان بعد از گذشت مدّتي از آغاز زندگي ديگر آن شور و شوق دوران نامزدي را ندارند و مانند سابق از همسرشان لذت نمي برند؟ و به قول خيلي ها : چرا زندگي فقط ۶ ماه اوّلش زيباست
بعد از ازدواج هر دو به هم میرسن دیگه خیالشون راحته که مال همن…واسه همین خیلی کارا که قبلا برای جذب فرد مقابل میکردن رو نمیکنن و اینطور به نظر میرسه که عشقشون کم شده …اما فقط روال براشون عادی تر شده…
سلام دوست عزیز
خب از یک طرف و به نظر من مهم ترین بخش از ازدواج اینه که شما با فرد مقابل هم خونه میشید و با هم یک زندگی رو شروع میکنید.قبل از این شما فقط خوبی های هم رو دیدید، تو خوشیا با هم بودید و حالات بدی از هم ندیدید ولی یک زندگی مشترک طبیعتا در برخی مواقع باعث میشه تصویر ایده آلی افراد به هم رو از بین ببره.مثلا آقایی که خانومی رو همیشه آرایش کرده و خوش پوش میدیده، الان ایشون رو بدون آرایش و نامرتب(بعد از بیدارن شدن از خواب) میبینه یا خانمی که همیشه نامزدش رو خندون و مهربون دیده، الان میبینه همسرش در برخی مواقع به شدت از کوره در میره یا رفتار هایی داره که برای اون خانم جذاب نیست.
خب اینایی که گفتم باعث میشه محبت ها کم بشه، یا افراد تصویر عاشقانه و ایده آل فرد مقابلشون رو فراموش کنن که بهمین خاطر هم هست که میگن تو زندگی مشترک باید همدیگه رو تحمل کنید و خیلی وقت ها کوتاه بیاید.
اما مورد دیگه اینه که قبل از ازدواج و هم خونه شدن، هر دو طرف به شدت شور دارن که به هم برسن و نهایت آرزوشون با هم بودن و کنار هم بودنه، این باعث میشه همیشه به هم محبت کنن و همیشه یک عشق آتشین داشته باشن، اما بعد از ازدواج و هم خونه شدن، این عشق به مرور کم میشه و جای خودش رو به حس های دیگه میده….
اما در کل میشه با تکنیک های مختلف یک زندگی رو همیشه عاشقانه نگه داشت که نمونه ای از اون رو توی مقاله زیر آوردیم :